چَرمَه لیوَه : چرمه لیوه واژه تالشی است و ترک زبانها به آن " غار گیلاسی" و اهالی آستارا به آن " چرمه گیله " می گویند . برگ این گیاه در حالت عادی بی بوست ولی در اثر مالش دست و جویدن بویی شبیه بوی روغن بادام تلخ دارد . طعم برگهای آن تلخ است امّا آب مقطّر برگ چرمه لیوه ضد تشنّج و درمان کننده سُرفه است و برای تنگی نفس ، سیاه سرفه ، التهاب دردناک معده و روده ، استفراغ و بی خوابی تجویز می شود . دَم کرده برگ آن برای تسکین دردهای عصبی و سیاتیک بکار می رود .پماد آن برای رفع گرفتگی عضلات مفید است .
^{(_{سوباتان بهشت ایران})}