مارسل بازن فرانسوی در تحقیقات خود می نویسد:با اندازه گیری خرابه های ورازان در دره مرتفع لیسار در ارتفاع 1950 متری که برای جمعیت زمستانی 3 یا 4 خانواده و جمعیت تابستانی 50 یا 60 خانواده خارج از حد و اندازه به نظر می رسد.این دره (ورازان)در زمانهای قدیم یعنی در قرون وسطی می بایست بسیار پر جمعیت تر از امروز بوده باشد.*

برحسب ظاهر ،«ورازان»واژه مرکب تالشی به معنای محل پرش و ریزش آب است.اُریزان ،اُریز،آبریز ،که به مرور زبان بصورت ورازان در آمده است.

تعبیر دیگرآن «وِروَزَن» است.وِر:فراوان ،وَزَن:پریدن،وزیدن .

یعنی محل پرش آب فراوان یعنی آبی که در سرازیری جریان یافته و از روی ضخره بلندی به سمت پایین پرش می کند._{کپی فقط بادرج لینک به منبع  http://sfandiar.tk}

_{*طالش منطقه قومی در شمال ایران،مارسل بازن،ص410 ترجمه فرشچیان چاپ 1367،ج2}